Ruime zege in Utrecht

Ook met drie invallers was de uitwedstrijd bij het ooit zo roemrijke OG Utrecht een redelijk gemakkelijk opgave voor Cema/De Vaste Zet. Met een 13-7 overwinning op zak is een plek in de middenmoot inmiddels zeker gesteld en dat is in een damjaar vol moeilijkheden een prima prestatie.
OG lijkt veroordeeld tot het spelen van promotie/degradatie na de zware nederlaag of er moeten nog heel gekke dingen gebeuren in de slotrondes.

Gekke dingen overigens genoeg dit seizoen. De wisselvalligheid is troef bij SNA, Samen Sterk en Cema/DVZ, en ook Excelsior valt ronduit tegen al is bekend dat die vereniging er altijd wel alles aan lijkt te doen om niet te promoveren. De Waarddammers profiteren optimaal en het moet wel heel raar lopen als zij niet volgende ronde het kampioensfeest kunnen gaan vieren.

De wedstrijddag begon vervelend met een ziekmelding echter na even rondbellen is het team weer compleet want Martin van der Hout aarzelt geen moment. Geweldig mooi en fijn voor het team dat zo toch compleet in Born verzameld eo op weg naar Utrecht gaat waar de wedstrijden altijd pas om 13.00 uur beginnen.

Na een korte teambespreking in de wedstrijdlocatie, (Heel gezellig denksportcentrum), en een leuke toespraak van Wim Vlooswijk kunnen we aan de wedstrijd beginnen. De sfeer in de speelzaal is geweldig ontspannen. Misschien wel iets te ontspannen voor Jan Ongolesono. Hij let even niet op in de opening en al na 4 zetten kan Martin van der Hout een standaard zetje nemen met op termijn twee schijven winst. Na nog even een paar zetten is het klaar en onze, op de valreep, invaller heeft een wel heel erg gemakkelijke middag. Lekker ook voor het team want als er een scorebord was geweest had er al direct 0-2 opgestaan.

Martin kan dus een middagje dammen kijken want het duurt nu wel even voordat er verder iets gebeurt. Martijn van Gortel stopt zijn activiteiten na 40 zetten tegen Vlooswijk. Een partij die nooit een wedstrijd wilde worden, je hebt van die dagen. Zonder enige spanning is het 1-3. Maar erg is dat niet want inmiddels heeft Erwin Heunen het blad laten draaien tegen Sheoratan. Na een spannende opening (Erwin speelde 4. 35-30 als uitdaging) lijkt het risico te groot geworden en zijn de kansen voor de tegenstander. Echter als die een combinatie neemt keren de kansen. Er volgt een afname en Erwin heeft nu vrije doorgang. Niet Erwins beste partij maar wel de volle winst als is die een beetje in de schoot geworpen. Over hoe en waarom praten we niet meer want de stand is dan 1-5.

Vervolgens zijn het de topborden waar uitslagen komen. Adiatu heeft met Alfons Ottink de op papier sterkste tegenstander al won Ottink dit seizoen nog geen partij. In het middenspel gaat het echter helemaal mis bij Adiatu die duidelijk teleurgesteld was in zichzelf. Positioneel klopt er opeens helemaal niets meer van en als Ottink een doorbraak neemt is het gedaan met de kansen 3-5. Maar het duurt maar een paar minuten voordat het verschil weer vier is. Patrick Casaril speelt een van zijn beste partijen tegen Cock van Wijk. Misschien oogde het na de opening wel iets beter voor van Wijk maar Patrick wist heel goed waar hij mee bezig was en heel overtuigend wordt zijn tegenstander positioneel overspeelt 3-7. Dieter van Gortel kiest vervolgens voor de kortste weg naar remise waar het eindspel misschien ook wel scherper gespeeld had kunnen worden. Bij analyse achteraf is echter duidelijk dat het hoe dan ook wel remise zou zijn geworden 4-8.

Andre Maertzdorf leek optisch ook wel op weg naar winst maar helaas paste het allemaal net niet en komt tegenstander Zijlstra met de schrik en een punt weg 3-9. Bij Clemens Crucius is dat een ander verhaal. Hier was de volle winst wel mogelijk geweest maar helaas wordt een buitenkansje gemist en een tweede kans komt niet meer. Van onze kant het enige gemorste puntje in deze wedstrijd maar de stand is dan wel al 6-10.

Het binnenhalen van het wedstrijdpunt is de taak van Wiel Maertzdorf die op het eerste bord een overtuigende partij speelt. Degelijkheid zoals we van Wiel gewoon zijn, en al zal er vast wel de nodige onderhuidse spanning zijn geweest, in de problemen komt Wiel niet en zijn tegenstander evenmin.

Tomi Maturin tenslotte bepaald de eindstand van de wedstrijd met de vierde overwinning aan Geleense kant op 7-13. Een gelukkige zege dat zeer zeker wel want in een spannende partij wisselden de kansen. Na flink voordeel voor Tomi is het daarna Kennedy Krishnadath die groot voordeel heeft. Even lijkt het helemaal mis te gaan maar gelukkig kan de thuisspeler de winnende variant niet vinden waarna hij zelfs blundert en de remise verspeelt.

Leden

Patrick Casaril
Clemens Crucius
Frans Goossens
Martijn van Gortel
Dieter van Gortel
Erwin Heunen
Martin van der Hout
Ton van Hove
Adiatu Ibrahim
Marcel Jannenga
Pierre Lacroix
Wiel Maertzdorf
Andre Maertzdorf
Rahael Martens
Paul Nitsch
Dre Peeters
Ewa Schalley
Ronald Schalley
Jan Schoenmakers
Bert Verton

Laatste foto's

Lid: Marcel de Bie

Vele jaren welkome kracht in alle Geleense teams.