Het hoofdklasse team heeft in de tweede ronde thuis tegen Van Stigt Thans 2 een ongelukkige nederlaag geleden. Een verlies partij op de klok, een zeker gewonnen eindspel wordt remise en nog een ander eindspel dat vermoedelijk ook wel winst was remise. Dat zijn drie punten gemorst en dat is voor dit niveau toch wel slordig te noemen. De Schiedammers kwamen met de schrik vrij en namen ook nog eens de punten mee.

Een relatief snelle nederlaag was er voor Wiel Maertzdorf en dat is toch niets voor Wiel. Zijn zeer snel spelende tegenstander Ndione heeft Wiel vast uit zijn evenwicht gebracht. Een kleine onnauwkeurigheid (33. 6-11) zorgt plotseling voor flink nadeel en Ndione werkt moeiteloos af naar een gewonnen stand. Onze stille kracht is natuurlijk weer Erwin Heunen die alweer weet te winnen. Erwin lijkt niet te stoppen en zet nu ook Eric de Jager aan de kant waardoor de stand weer in evenwicht is 2-2.

Adiatu zet Cema vervolgens op voorsptong. Een vlotte overwinning met een klein zetje naar dam en een moeiteloos afspel. Perfect is vervolgens ook de remise van Raphael Martens tegen Waldo Aliar, een probleemloze partij van Raphael die hem een dik verdiende blauwe uitslag opleverde 5-3 .
Paul Nitsch heeft inmiddels een prima stand tegen een van de kopstukken van Schiedam. Peter van der Stap is een zeer ervaren dammer maar lijkt deze middag toch onderuit te gaan. Paul gaat met zijn dam echter naar 18 (40-18) vermoedelijk winst is echter 40-23! Jammer dat die kans gemist is, we lopen dan niet uit maar de stand is wel 6-4.

Dan een fikse tegenvaller. Marta Bankowska debuteerde deze middag in Geleen voor onze vereniging en dat ging niet helemaal zoals voorgenomen. Al in het middenspel had Marta kunnen verliezen met een klein zetje dat gelukkig ook gemist is door haar tegenstander en als het allemaal remise lijkt te worden gaat Marta door de klok. Je ziet het niet vaak meer maar hier gebeurt het en plotseling is het weer gelijk 6-6.
Andre Maertzdorf had wel de misser van de dag met een simpele drie om twee verloor hij vroeg een schijf en al deed hij er nog al het mogelijke aan terug in de wedstrijd kwam Andre gen moment waardoor het nu zelfs 6-8 voor de gasten is geworden. Van de drie partijen die dan nog spelen mogen we twee zekere remises verwachten en een zeer kansrijk eindspel 10-10 is dus het doel maar komt dat er ook. Pierre Lacroix heeft nooit echt iets kunnen bereiken tegen zijn tegenstandster en na een partij zonder grote spanningen is het 7-9.

Lukasz Kozubudski had al vroeg door dat door de Nederlagen van Wiel en Andre op winst gespeeld moet worden maar Burgerhout is een degelijke verdediger en het lukt dan ook niet echte kansen te creëren en in de slotfase is het zelfs Lukasz die remise moet maken 8-10. Het slotakkoord moet dan komen van Patrick Casaril die eerder rond de 50 zet al de winst gemist heeft maar nu een gewonnen eindspel speelt. In de analyse ruimte wisten ze het vast al het gaat 10-10 worden maar helaas mist Patrick de kans om de held van de dag te worden. Met 68. 33-39 jaagt hij op de verkeerde schijf terwijl 33-47 een relatief simpele winst is. Helaas vergooide punten en een nederlaag als gevolg van het slordig morsen van punten.

In een slechte wedstrijd heeft het tweede team met negen spelers toch een benauwde 10-10 weten mee te smokkelen uit Tilburg. De spelersgroep van onze vereniging is uitermate smal dit jaar en dus bestaat altijd het risico dat we de groep niet rond krijgen, een bewuste keuze van de groep maar wel vervelend natuurlijk. De WK deelname van Martijn was nu bepalend voor het lege bord want er bleken geen invallers beschikbaar. Heel erg jammer maar daar moest de ploeg het mee doen. Het eerste bord maar leeglaten in de hoop dat we de op papier sterkste speler daarmee uitschakelen, dat lukt al is het natuurlijk heel vervelend, ook voor de tegenstander.

Met negen zou het ook moeten kunnen tegen het derde team van Tilburg die als combinatieteam ook nog spelers inzetten van damvereniging Dongen maar niemand van die spelers heeft een rating van vier cijfers en daar brengen we toch wel meer kwaliteit tegenover achter de borden, goede hoop dus op alsnog een goede afloop.

Na de reglementaire nul krijgen we echter nog een flinke tegenvaller te verwerken. Ton van Hove heeft in de ervaren Lamberts geen gemakkelijke tegenstander en als Ton iets te snel over het kerkhof in de aanval gaat komt hij flink in de problemen. Na 40 zetten doet ook Lamberts het echter fout en kan Ton weer ontsnappen, maar drama, Ton slaat foutief en verliest alsnog. Een weggegeven punt betekend 4-0 voor Tilburg.

Veel beter gaat het bij Martin van der Hout, een zeer overtuigende partij waarin het voordeel regelmatig groeit levert niet veel later een dik verdiende overwinning op en de spanning is terug. Wil Janssen heeft een jonge tegenstander die het heel lang perfect doet maar plotseling heeft Wil toch een fatale combinatie op het bord. Gelukkig laat Wil na het drama van Brunssum weer zien scherp te zijn, hij neemt het zetje en de stand is weer gelijk 4-4.

Heel zuur is vervolgens het verlies van Frans Goossens. Frans speelt positioneel prima, echter een zeer verrassende combinatie die Frans zeker niet aan heeft zien komen kost een schijf. Zijn tegenstander maakt het vervolgens vlekkeloos uit en Frans is een illusie armer waardoor Tilburg weer op voorsprong komt. Dieter heeft een mislukte opening en als op de 27e zet een bomzet hinderlijk is moet een belangrijke keuze gemaakt worden. Met 39-34 een afwikkeling toelaten of met 26-21 alles of niets spelen. Gezien de standen voor het laatste gekozen zeker ook omdat tegenstander Abreu al veel tijd verbruikt heeft. Een paar zetten later kan een combinatie fataal zijn maar gelukkig mist ook Abreu die kans en in het vervolg blijken de kansen vooral voor mijn tegenstander. Met remise kom ik goed weg maar de achterstand blijft dan op het scorebord 7-5.

Bert Verton loopt in de opening in het zetje van Lochtenberg maar met enig kunst en vliegwerk weet hij de stand te repareren en de kansen zelfs te laten keren. Na een doorbraak gaat Bert alsnog winnen en de stand is toch weer gelijk, vraag niet hoe maar het is 7-7. Inmiddels heeft Valere Hermans al een tijdje een schijf voor en we mogen deze partij best de partij van de dag noemen. IJzersterk gespeeld en een overtuigende overwinning. Het is nu Geleen dat voorstaat en we durven op wedstrijdwinst te hopen 7-9.

Dre en Clemens zijn nog bezig en twee punten moeten zeker gehaald kunnen worden zo zijn de analisten met elkaar eens. Maar dan opeens blundert Dre Peters. Nou ja blunderen is misschien overdreven maar een dunne stand moet altijd goed doorgerekend worden. Dre maakt een te lichtzinnige keuze en komt prompt in een kansloos eindspel terecht waar hij, wel met nadeel, zeker de remise op het bord had. Heel teleurstellend is het alsnog 9-9 en nu moet het van Clemens komen. Tegen de Dongenspeler van t Westeneinde heeft Clemens lang wel een goede stand maar door een verkeerde keuze in het late middenspel is winst ver te zoeken. Als dan ook nog een zetje wordt overzien lijkt het nog helemaal verkeerd af te lopen. Clemens is echter een volhouder en met uiterste krachtinspanning weet hij in het moeilijke eindspel alsnog een wedstrijdpunt voor Geleen te redden. 10-10.

Er ging veel fout vandaag maar met vereende krachten is toch het eerste punt binnengehaald. Nu maar hopen dat we de komende ronden weer compleet aan kunnen treden. Het is wel even wachten want door het WK spelen we pas weer over vier weken.

Vorig seizoen de nummers 3 en 4 en in het onderlinge duel met een gehavend team verloren we toen zonder een partij te verliezen met 11-9. Dit keer in de eerste ronde deze op papier topper in de tweede klasse het beloofde een spannende middag te worden in t-Plenkhoes.

Zowel De Variant als ook Cema/DVZ 2 misten enkele sterke spelers en dat maakte dat de paringen wel extra belangrijk waren. Vroeg is iedereen aanwezig en dus zijn de opstellingen al rond half 12 bekend. Valere Hermans op een tegen Jan de Wolf en Marcel de Bie op vier tegen Danielle De Vos zijn op papier de toppers. Invallers op bord 10 waar Lei Schepers en Walter Heeren de strijd met elkaar aangaan.

Na de openingsrede van Dieter van Gortel die fijntjes inspeelt om het trainingskamp dat de ploeg vooraf (niet) gehad heeft voor deze wedstrijd komt ook Jan de Wolf nog even de nieuwe boeken voorstellen die zijn uitgegeven door De Variant ter ere van haar 50 jarige bestaan. Twee prachtige boeken zeker het aanbevelen waard.

Dan de wedstrijd, In de eerste uren komt er op twee borden best wel tekening in de strijd. Martin van der Hout heeft na een prima opening een onmogelijke zet geproduceerd met 19 .42-37? En gaat zeker een schijf verliezen met ook nog eens een draak van een stand. Lei Schepers zijn tegenstander trekt veel te onbezonnen ten aanval en de voorpost moet sneuvelen. Helaas maakt Lei daar geen gebruik van en wikkelt zelf af naar een nog wel heel goede stand maar snelle winst is uit het zicht. Dre Peeters en Frans Goossens spelen prima en hebben geen enkel probleem. Voor de rest is het afwachten, spannende partijen dat is zeker.

De eerste beslissing komt bij Frans Goossens. Gaandeweg had Frans prima kansen en bepaalde het spel maar helaas weet tegenstander Houtermans een reddende afwikkeling te vinden waarna de heren direct remise overeen komen 1-1. Martin van der Hout heeft het nog een tijdje geprobeerd maar de zeer slechte stand is niet meer te redden en dat is een fikse tegenvaller want juist op dit bord hadden we ons kansen uitgerekend. 1-3.

Niet veel later is het weer gelijk als Clemens Crusius zijn groot overwicht omzet in winst. Het is in dit geval wel een gewonnen punt want in het middenspel was de verre voorpost van Clemens onverantwoord. Gelukkig wist zijn tegenstander van Lien die kans niet te benutten waarna Clemens de voorpost wel tot een dodelijk wapen wist om te zetten 3-3. Een flinke dreun vervolgens als een schok door de zaal gaat. Lei Schepers loopt in sterke stand in een drie om drie doorbraak en geeft direct op. Een grote teleurstelling zeker omdat Lei eerder had kunnen winnen. Misschien was de eindstand zelfs wel door te spelen voor remise maar hoe dan ook we staan opnieuw achter en dat is een fikse tegenvaller 3-5.

De kansen lijken haast verkeken als ook Valere Hermans onderuit gaat tegen de kopman van de gasten. Jan de Wolf bouwt zorgvuldig aan terreinvoordeel en onder de grote druk komt Valere niet meer uit 3-7 lijkt hopeloos maar ondertussen zijn er zeker ook borden met kansen dus de andere vijf spelers gaan er eens goed voor zitten. De topper van de dag is zeker de partij Marcel de Bie tegen Danielle de Vos. In de van Marcel bekende stijl voert hij de druk op maar met krappe tijd is het niet gemakkelijk. Na 40. 35-30? Loopt De Vos vast en Marcel haalt een prachtige overwinning waardoor de spanning in elk geval terug is 5-7.

Dieter van Gortel speelt een fraaie aanvalspartij tegen Denissen met helaas wel een onnauwkeurigheid onderweg. Gelukkig mist ook Denissen die kans en in het vervolg stevent Dieter zo lijkt het op een overwinning af. Met twee schijven meer zou er ergens een winst mogelijk moeten zijn maar ook na analyse is die niet sluitend gevonden. Een derde geofferde schijf zorgt voor remise en een katertje voor Dieter en het team 6-8. Dre Peeters speelde een prima pot tegen Mark de Wolf en stevent rechtstreeks op remise af tegen deze sterke tegenstander, tenminste dat dachten we dan, op het ultime moment gaat het toch nog fout. Op de 64e is 20-15! Direct remise maar nu volgt een klein maar gemeen zetje en alsnog is het uit 6-10 en De Variant heeft het eerste wedstrijdpunt binnen.

Wil Janssen en Ton van Hove moeten dan winnen en dat kan zeker gezien de standen op het bord. Wil Janssen had in het middenspel onderuit kunnen gaan maar gelukkig heeft tegenstander Coray die kans laten liggen. In het eindspel is Wil goed bij de les en hij scoort de zeer belangrijke volle winst naar 8-10. Ton van Hove speelt een partij met net als bij Wil wisselende kansen, leuk eigenlijk die tweede klasse want er worden zo over en weer heel wat kansen gemist met heel wat emotie over en weer. Met een plus schijf speelt Ton een gewonnen wedstrijd maar het is niet gemakkelijk met de druk van de beslissende punten. Als op de 61e 32-27! Gespeeld zou worden is het helemaal uit maar Ton doet 34-30? En helaas ontsnapt de tegenstander naar een benauwde remise.

Geen 10-10 maar een zeer ongelukkige 9-11 maakt dat favoriet De Variant deze belangrijke wedstrijd heeft gewonnen. Over twee weken nieuwe kansen als we op bezoek gaan bij Dammend Tilburg. Het was vandaag een vooral spannende wedstrijd en de gelukkigste heeft gewonnen.

Bij de seizoen opening in IJmuiden heeft het eerste team een nuttige 9-11 overwinning behaald op het plaatselijke DCIJ. Ondanks de nodige reisproblemen, en afwezigheid van twee Polen kwam de overwinning na een ruime voorsprong niet meer in gevaar.

Het is al vroeg dag als ik te maken krijg met de eerste tegenvallers. Het is moeilijk om Duitsland binnen te rijden, en daarna moeilijk om station Geilenkirchen te bereiken alwaar Genna op mij staat te wachten. Met ruim een kwartier vertraging parkeer ik mijn bolide voor de McDonalds en ga ik zoek naar Genna. Niemand in de McDonalds, niemand in de bakkerij, en niemand op het station. Als ik dan een Duitse mevrouw van ver in de 90 vraag of er wellicht problemen zijn met de treinen weet ze me te vertellen dat het in Duitsland niet veel beter gesteld is dan in Nederland. De trein uit Düsseldorf had eerst 5, later 15, en inmiddels 40 minuten vertraging, “aber is mir scheiss egal, die Sonne scheint”, er aan toevoegend.

Ik besluit zelf maar in de bakkerij te gaan zitten en met koffie en een broodje Genna op te wachten. De vertraging duurt uiteindelijk een uur, maar dan komt ook daadwerkelijk Genna zich verontschuldigend en vloekend uit de trein gestapt. De overige twee chauffeurs zijn inmiddels al vertrokken uit Born, en in een race tegen de klok wordt koers gezet richting IJmuiden, een tripje van zo’n drie uur, maar het is inmiddels al kwart over negen geweest. Met nog een korte plaspauze wordt echter om twee minuten voor twaalf de basisschool bereikt waarin de wedstrijd van vandaag wordt afgewerkt.

Damclub IJmuiden, al jaren een vaste tegenstander, is van clublokaal geswitcht, en ik neem aan dat ze daar zelf ook niet heel blij mee zijn. De zaal is krap, er zijn wat weinig tafels en in principe moeten 40 dammers het doen met één toilet. Later vind ik overigens nog wat andere toiletten in de school, welke overigens meer geschikt zijn voor 5- en 6-jarigen die vermoedelijk ook al klagen over hoe laag de pot aan de muur zit bevestigd. Ook de bar bevindt zich in de zaal, en de reserves van IJmuiden en Delft nemen het eerste half uur van de wedstrijd nog hun vakantiesores met elkaar door hetgeen maakt dat er sprake is van een rommelige wedstrijd met veel afleiding.

Ons team gaat er echter goed voor zitten en heeft vooraf zeker kansen op enkele borden. Paul, Erwin, André en Wiel moeten zeker kansen kunnen krijgen. Bert (tegen Tuytel) en Martijn (tegen Pippel) treffen als invallers gerenommeerde en gevaarlijke tegenstanders, evenals Patrick die mag aantreden tegen Bos. De paringen van Raphaël, Adiatu, Genna lijken gelijkwaardig.

Al binnen twee uur komt er tekening in de strijd. Erwin gaat op termijn richting schijfwinst tegen de onbekende Albert Roelofs, en André bereikt zoals verwacht flink positioneel voordeel tegenover Cees van der Vlis. Laatstgenoemde is dan ook de eerste die moet capituleren. Op fraaie wijze weet André voordeel af te dwingen in zijn partij, en op het moment dat zijn tegenstander een vervelende keuze moet maken loopt deze prompt in een zetje welke hem op schijfverlies trakteert. Met een schijf meer voor André, en zonder ook maar iets van compensatie voor zijn tegenstander is het snel gebeurd. Ons team dan ook op een 0-2 voorsprong. Enkele minuten later moet Paul tegenvallend in een remise berusten tegen de eveneens onbekende Cees van Duyvenbode, welke terug komt van een jarenlange dam-sabbatical. Paul bereikt wel een eenvoudiger te hanteren positie, maar zijn tegenstander speelt het slim door flink wat tempi te pakken ten koste van een ietwat ongemakkelijkere stand. Als Paul dan geen voordeel uit de aanknopingspunten kan halen slaat de partij dood en wordt de vrede getekend. 1-3.

Een fikse tegenvaller kennen we daarna doordat Raphaël wordt geklopt door Conall Sleutel. Eerder in de partij lijkt onze Fransman toch aardig wat voordeel te bereiken in het klassieke speltype. Echter, na een onzorgvuldige ruil volgt een achterloopje van Sleutel, en het verdedigende plan blijkt niet te werken vanwege een dammetje tegen. Onthutst moet Raphaël opgeven. 3-3.

De stunt van de dag komt vervolgens van een invaller. Tegen IJmuiden-kopman Kees Pippel wordt in eerste instantie de boot af gehouden – dat was nou eenmaal de opdracht. Maar, zoals verwacht door mijzelf wil Pippel ten koste van alles winnen. Na enkele onzorgvuldige voortzettingen oogt de aanval van mijn tegenstander wel heel penibel, en denk ik één en ander rond te hebben. Het blijkt achteraf allemaal wat lastiger dan verwacht, maar juist op het moment dat ook de tijd, of beter gezegd een gebrek daaraan, een rol gaat spelen loopt Pippel in een eenvoudige doorbraak met een bonus van liefst drie schijven. Na nog een tweetal zetten spartelen ziet Pippel terecht geen nut meer in doorspelen en staakt de strijd. 3-5 voor Geleen.

Wanneer ik terug komt van mijn verdiende sigaretje (in het gebouw en zélfs op het schoolplein mag niet worden gerookt) zie ik dat we inmiddels met 3-7 voor staan. Ook Erwin heeft zijn secuur verdiende schijf voorsprong in winst weten om te zetten, hoewel daar nog wel vrij precies spel voor nodig was.
De reeks remises die daarna volgt is geen serie waarover we mogen klagen, hoewel het ook niet aantoonbaar zo is dat IJmuiden kansen op meer heeft gemist. Genna brengt de stand op 4-8 nadat hij remise overeenkomt met Willem Winter. In een vreemd ogende partij wordt het evenwicht amper verbroken, maar toch is het Genna die op het oog wat voordeel heeft. Er zat echter nooit een heel sterk plan in de stand, en de remise een terecht resultaat.

Datzelfde geldt ook voor de remise tussen Wiel Maertzdorf en Jacqueline Schouten. In het middelspel ontstaat er een open stand waarin Wiel ongetwijfeld wat voordeel heeft. Zijn tegenstandster heeft echter ook amper zwakke plekken in de stellingen, en naar mate de beide kleuren zich naar elkaar toe bewegen is het toch voor beide spelers een kwestie van veelal verplichte en secure zetten. Op het einde rekenen beide goed, en de daaropvolgende remise is ook in dit geval wel terecht. 5-9.

De resterende standen ogen penibel, hoewel ze alle drie remise te houden zouden moeten zijn. De eerste die dat ook daadwerkelijk realiseert is Patrick. Hij treft de sterke Jesse Bos, en moet vrijwel de hele middag op zijn hoede zijn. Vanwege de verdedigende aanpak is het een risico om bij een verkeerde keuze van het bord gedrukt te worden, maar Patrick blijft de gehele middag ijzig koel en de kansen voor zijn tegenstander zijn dan ook slechts optisch. Een nette remise van Patrick brengt ons het eerste gegarandeerde wedstrijdpunt, 6-10.

Adiatu speelt tegen Martin van Dijk een partij waarin het evenwicht nooit wordt verbroken, maar we aan onze kant het meest tevreden mogen zijn met de puntendeling. Het voordeel voor van Dijk overschrijdt nooit de remisegrens, maar is wel van dien aard dat Adiatu heel nauwkeurig naar remise moet spelen. Dat is hem echter wel toevertrouwd, en met opnieuw een puntendeling wordt de wedstrijdzege veilig gesteld, 7-11.
De laatste die dan nog zit is Bert. Tegen Stijn Tuytel wordt eigenlijk de gehele middag relatief eenvoudig stand gehouden, maar toch ontstaat er enige druk nadat Tuytel zich definitief in het centrum heeft genesteld. Bert blijft echter nauwkeurig spelen zoals we van hem gewend zijn, en Tuytel ziet geen andere optie dan ten koste van een schijf doorbreken. De variant blijkt echter ook kansrijk. Tuytel moet nog een tweede schijf offeren om winstkansen te houden. Helaas mist Bert in het vervolg enkele slagenwisselingen welke remise zouden opleveren, en moet na veel strijd berusten in een verliezend vier-om-één eindspel. Bert had meer verdiend, maar het moet gezegd dat Tuytel zijn kansen optimaal waarnam. De 9-11 eindstand is voldoende voor de eerste twee wedstrijdpunten, en dat in niet de sterkste opstelling tegen een concurrent. Een prima start voor ons hoofdteam, voordat we in de tweede ronde titelkandidaat Van Stigt Thans treffen.

Het provinciaal zestal heeft de team competitie van de PLDB afgesloten met een keurige 6-6 tegen kampioen Roderland. Een niet meer bestaande vereniging wordt team kampioen (let op dus niet clubkampioen) een toch wel erg rare situatie van een competitie die eens prachtige wedstrijden opleverde. Zaterdag waren er nog maar vier zestallen actief om het verval van het Limburgse dammen nog maar eens nadrukkelijk te illustreren. Het is nog geen 10 jaar geleden dat er acht achttallen aan een echte clubcompetitie deelnamen om maar niet terug te denken aan de tijd dat we met tientallen en twee of zelfs drie klassen in de PLDB speelden (jaren 80).

In de provinciale competitie weet je nooit wie je tegenstander is en daar was deze laatste ronde weer een prachtig (nou ja prachtig) voorbeeld van. Roderland bestaat niet meer maar kampioen kun je dan nog altijd wel worden in Limburg, het moet niet veel gekker worden of iemand claimt straks ook weer De Ridder of zelfs Treebeek als teamnaam.

Laten we maar naar de wedstrijd gaan kijken. Al op de dinsdag speelt Martin van der Hout voor tegen Cor Bremmers, controle achteraf levert op dat deze speler niet op de ledenlijst staat van Dios/Eureka, ja dat is de eigenlijke vereniging waartegen we spelen, snapt U het nog. Maar goed we zouden bij de wedstrijd blijven. Martin had na 23 zetten in de problemen kunnen komen als Cor naar voren had geruild. Het tikkie terug maakte dat de kansen keren en in het vervolg verzuimd Cor om zich uit de problemen te ruilen. Nu is het nadeel groot en na 36 9-14? Speelt Martin een gewonnen wedstrijd waardoor we op de zaterdag met 2-0 voor mogen beginnen.

Hubert De Baetselier heeft niets als Jan Schoenmakers een enorme blunder begaat. Zonder enige aanleiding in een simpele stelling verliest Jan twee schijven en hij gaat nog wel even door maar natuurlijk is het dan een kansloze missie 2-2. De nieuwe voorsprong komt bij ondergetekende (Dieter van Gortel), Na een leuke opening moest tegenstander Ivar Jansen op zijn hoede zijn voor combinaties. Vooral de verleidelijke schijfwinst na een handvol zetten was vergiftigd. Ivar speelde het echter goed al kostte het hem wel heel veel tijd om door de eerste 25 zetten te komen. Na een gemiste kans om naar remise af te wikkelen blijft er druk voor Ivar en onder die druk moet het ergens wel misgaan. Na 52. 20-25? Is het op slag helemaal uit waar 22-28 nog een hele toer geweest zou zijn 2-4.

Vervolgens komt Roderland opnieuw gelijk door de winst van Maarten Everduim tegen Dre Peeters. Een onvoorzichtige terugruil op de 34e zet wordt Dre fataal, met weer een ervaring rijker is de stand weer gelijk 4-4.

Clemens Crucius en Martijn van Gortel moeten dan proberen het eerste puntverlies van de kampioen te realiseren. Martijn heeft in tegenstander Rudy Claes een betondammer. Altijd lastig te verslaan en dus probeert Martijn het weer met zijn geliefde omsingelingsspel. Het is moeilijk te oordelen waar er kansen zijn geweest en voor wie ze dan waren. Ook een stevige analyse later thuis met hulp van de computer maakt duidelijk dat kansen hooguit in het middenspel voor Martijn waren en in de slotfase eerder voor Claes. Genoeg voordeel voor winst zat er echter voor geen van beide in 5-5.

Clemens Crucius heeft Eddy Zijlstra (ja want Roderland is dus eigenlijk gewoon Dios/Eureka 1,2 of 3) als tegenstander. In een heerlijke partij komt Clemens almaar beter te staan maar ergens in het middenspel mist hij de beste voortzetting om het te laten doorslaan, sterker nog na 38. 3-9 keren zelfs de kansen. Het offer 37-31 blijkt bij analyse niet nodig omdat na 37-32 de doorbraak van Zijlstra gecounterd kon worden. Terecht speelde Clemens overigens niet 14-19 omdat er dan een vernietigende combinatie in de stand zat. Na het schijfverlies weet Clemens nog een combinatie naar dam er uit te halen en met drie schijven achter heeft Clemens weer remise in handen. Het gaat nog wel een paar zetten door en Zijlstra begaat nog een fikse vergissing maar hij kan het zich permitteren waarna de punten gedeeld worden en de eindstand 6-6 op het scorebord komt.

Winst tegen de nummer laatst en 6-6 tegen de koploper zijn drie punten en daarmee zijn we in deze competitie van vijf ronden vijfde en voorlaatste geworden.

Sinds 1986 speelt onze vereniging in de nationale competitie van de KNDB we kwamen er uit met een, twee en zelfs een jaar met drie teams maar nooit wonnen we met zulke verpletterende cijfers.

Een kort verslag dit keer zeker ook omdat er van een wedstrijd amper sprake is geweest. De tweede ploeg van Rivierendammers zoals Gorinchem tegenwoordig heet was duidelijk een paar maatjes te klein voor ons team en eigenlijk voor de klasse met 0 punten en 52 bordpunten in 10 wedstrijden is het klasseverschil ook vooraf wel al duidelijk. De 19-1 was natuurlijk vooraf niet verwacht al hoorden we in de auto al uitspraken als 15-5 en 17-3 voorspellingen, nou zelfs die voorspellingen hebben we overtroffen dus.

Dieter zorgt voor de eerste punten door Lochtenberg weer eens van stal te halen, Voor een niet geheel fitte voorzitter was het wel een uitkomst die “vrije” middag. Ook Bert Verton heeft een standaard zetje met Philippe en kan vrij snel de punten bijschrijven. De 0-6 is vervolgens wel een verrassing. Frans Goossens had in het middenspel een schijf verloren en leek tegen een nul aan te gaan lopen maar Frans is heel goed bezig de laatste maanden en hij blijft geloven in zijn kansen, terecht zo blijkt want zijn tegenstander loopt nog in een zetje naar dam en dan zijn de kansen voor Frans die werkt keurig af en dus de derde winst. Ton van Hove overspeelt zijn tegenstander compleet en behaalt een zeer overtuigende winst waardoor de tussenstand van 0-8 op het scorebord staat.

Dre Peeters heeft een zetje naar dam en vervolgens is het niet moeilijk meer om alweer twee punten bij te schrijven de tussenstand is 0-10. Jan Schoenmakers heeft liefst twee zetjes in zijn partij maar opmerkelijk genoeg is ook dat in zijn partij niet genoeg voor de volle winst, troost voor Jan het is wel het elfde punt en dus de overwinning is binnen al was dat al niet meer spannend 1-11.

Djordy Suijlen had een van de leukste partijen met sterk positioneel spel forceert hij voordeel en als dat voordeel er eenmaal is maakt Djordy het ook heel goed af, een compliment voor onze benjamin die dit seizoen wisselvallig speelde en een paar belangrijke punten heeft gemorst maar de vooruitgang zit er duidelijk in en we kunnen met vertrouwen uitkijken naar het volgend seizoen als hij het zeker weer een grote stap beter gaat doen. Martin van der Hout overspeelt zijn tegenstander positioneel en Wil Janssen die vroeg een schijf won liet zijn tegenstandster in het middenspel eigenlijk nog een keer ontsnappen maar die kans bleef onbenut waarna Wil toch de volle winst binnen haalde 1-17.

Martijn van Gortel tenslotte zou op papier gemakkelijk moeten winnen met een rating verschil van 421 punten maar dat viel even tegen. Tijn moest lang werken voor een uiteindelijk wellicht gewonnen eindspel maar waar de andere 9 partijen al ruim voor vier uur uit waren moest Martijn nog een uurtje doorgaan. Tegenstander B. Vink (nee niet blinde vink, zeker niet maar Bas Vink) speelde knap tegen maar het eindspel daar ging de Gorinchemmer niet meer voor. Onverwacht snel gaf hij toch de pijp aan maarten. 1-19

Met 17 uit 9 is Martijn topscorer van het team. In de klasse haalde alleen Theo Schippers van Dios/Eureka een punt meer maar wel uit 10 partijen. Bert Verton haalde 14 uit 10 en Martin van der Hout kwam tot 13 uit 9. Extra vermeldingen hier voor Frans Goossens met 9 uit 7 en Dre Peeters met 8 uit 7 zij komen daarmee op de 6e en 7e plaats van de topscorer lijst.

Met een logische 11-9 overwinning op het reeds gedegradeerde Dordrecht heeft het eerste team een prachtige derde plaats behaald in de hoofdklasse. De uitslag was misschien wel een beetje tegenvallend maar de overwinning kwam nooit in gevaar.

Het begin was wel even schrikken als invaller Clemens Crucius geheel onverwacht in een zetje loopt en direct op moet geven. Jammer vooral voor Clemens zelf die wel iets minder stond maar nooit echt in gevaar kwam, een verrassende combinatie is hem echter fataal waardoor Dordrecht toch even op voorsprong staan. Lang duurt het niet want even later is het Tom Swelsen die de stand al weer repareert . De benjamin van ons team was de laatste ronden niet zo gelukkig maar sluit zijn seizoen nu wel goed af met een heel overtuigende overwinning 2-2.

Pierre Lacroix zet vervolgens de 2-4 op het scorebord door zijn tegenstander duidelijk met klasse verschil te verslaan. Een zeer overtuigende overwinning voor Pierre waarmee hij dit seizoen tot een fraai resultaat van 14 uit 10 is gekomen. Pierre is duidelijk nog lang niet versleten. Door een prachtig dubbel offer komt vervolgens Genna Shapiro verloren te staan. Een zeer vervelende verrassing voor Genna die dacht een logische zet te spelen maar deze fraaie variant had hij even niet mee in de overweging genomen 4-4.

Het is de laatste keer dat Dordrecht terug in de race komt. Paul Nitsch zorgt voor de nieuwe voorsprong na een zeer spannende partij tegen Rob van Eijk. Veel combinatieve ideeën speelden belangrijke rollen en in het middenspel mist Paul een prachtige winst. Maar ook zonder die snellere winst wordt de stand van Paul steeds beter en uiteindelijk is het een dik verdiende en fraaie winst waardoor de stand weer in het voordeel van onze ploeg is omgebogen 4-6. Topscorer Erwin Heunen heeft al in de opening een schijf gewonnen en zo een goed gevoel aan de rest van het team gegeven. Het afwerken kun je wel aan onze team topscorer overlaten. Jan van Hooff speelt een lange maar kansloze strijd 4-8.

Adiatu Ibrahim kan nooit een bres slaan in de stelling van Nico Knoops sterker nog in de slotfase heeft Knoops het beste van het spel maar grote problemen blijven uit en Adiatu haalt een verdiend punt 5-9. Andre Maertzdorf treft Dordrecht topper Anton Kosior en moet dus wel opletten. Andre speelt een prima pot en komt nooit in problemen, sterker nog, op het einde zijn de kansen aan Andre en had hij misschien nog wel voor meer kunnen gaan. Dat was natuurlijk niet zijn opdracht en met een keurige en probleemloze remise loopt de stand op naar 6-10.

Wiel Maertzdorf heeft in de tweede helft van zijn Partij tegen Randy Horne toch wel nadeel opgelopen en moet vooral realistisch blijven. Met de wetenschap van de stand op het scorebord werkt Wiel keurig af naar een probleemloze remise en is de wedstrijdwinst binnen 7-11. Patrick Casaril tenslotte stond al lange tijd onder druk tegen de verrassend sterk spelende Job Arts en uiteindelijk is het zelfs een kansloze strijd voor Patrick. De eindstand komt daarmee op 9-11.

Erwin Heunen is team topscorer met 18 uit 11 een prachtige score die ook goed is voor de tweede plaats in de klasse achter Toine Brouwers van Dammend Tilburg die 19 uit 11 scoorde. Adiatu en Pierre scoorden 14 uit 10 en Paul kwam dit seizoen tot 13 uit 9.

Winnen tegen de aanstaande kampioen was nodig om in de laatste ronde nog een heel kleine kans te hebben op de nacompetitie, Het heeft er zeker ingezeten maar uiteindelijk is het toch niet gelukt en kwam 10-10 op het scorebord. Het eerste puntverlies voor Tilburg waarmee zij kampioen zijn en Cema/De Vaste Zet gaat naar de derde plaats dat ook wel de eindklassering zal worden met alleen nog de wedstrijd tegen het reeds gedegradeerde Dordrecht op het programma.

Zonder Paul Nitsch maar met de Polen Kosubudski en Reszka hadden we de luxe van een overtal aan spelers. Andre Maertzdorf hoefde niet aan te treden. Bij Dammend Tilburg ontbreken een aantal vaste waarden voor deze wedstrijd. Zo is de Fransman Machtelink er niet bij en de Belg Jimmy de Daepe ontbreekt. Voor Tilburg niet echt een probleem. De nieuwe vereniging heeft ruim 50 spelers waarvan een groot deel (meer dan 20) al opwachting hebben gemaakt in het kampioensteam.

Raphael Martens leek voor een verrassing te gaan zorgen door de zeer sterke ex Vaste Zetter Thijs van den Broek te verslaan. In het middenspel is de stand van Raphael heel erg goed maar gemakkelijk gewonnen is het ook niet. Rond de 40e zet moet van den Broek spitsroeden lopen maar hij raakt niet in paniek en blijft in de wedstrijd. In de slotfase komt Raphael als de notatie klopt tot twee maar toe gewonnen te staan, maar wellicht zit er ook een notatie fout in. Er van uit gaan dat het allemaal klopt hebben we hier een punt verloren. 1-1. Lukasz Kosubudski had Tilburg topper Daems als tegenstander en hier werden over en weer geen risico’s genomen, als halve hek en hekstellingen niet gebruikt worden vervlakt de wedstrijd en is remise logisch 2-2.

Peter Schellekens nam een heel dure dam tegen Damian Reszka, toch kan de afname niet goedkoper dan voor gelijke stukken. Damian gaat dan toch voor de volle winst en heeft onmiskenbaar voordeel. Peter (ook al een oud clubgenoot) is echter taai zoals we hem kennen en hij raakt niet in paniek, uiteindelijk weet Peter redelijk gemakkelijk een drie om een te halen en is het remise 3-3. Vervolgens toch de eerste beslissing van de dag en die hadden we liever niet gehad. Tom Swelsen loopt op de 24e zet in een toch al lastige stand in een combinatie tegen Tilburg topscorer Toine Brouwers. Een dure maar goede dam en wat Tom daarna ook nog probeert het mag niet meer baten Tilburg op voorsprong 3-5.

Pierre Lacroix had in Martijn de Leeuw een lastige tegenstander die steeds ietsje beter stond. Maar Pierre is ook niet de eerste de beste en uiteindelijk staat hij wel iets minder maar winstkansen zijn er niet voor De Leeuw 4-6. Vervolgens is het Wiel Maertzdorf die weer een puntje laat bijschrijven. Yves Vandeberg is een oer degelijke verdediger en voor je het weet zijn veel schijven van het bord. In een dunne stand probeert Wiel er nog iets van te maken maar dat lukt niet meer, met de vijfde remise is het 5-7.

Idiatu Abrahim heeft op papier een partij waar op winst gespeeld moet worden, Adiatu probeert dat ook wel maar tegenstandster Karlijn Overes pakt de handschoen op en geeft verbazend goed tegenstand. Sterker nog Overes heeft het beste van het spel en Na een slim zetje heeft ze met een schijf meer in de positie om remise voor te stellen 6-8. Genna Shapiro tegen Mehmet Yoney is een partij waarin de overhand wel aan Geleense kant is maar doorslaan wil het maar niet. Echt gemiste kansen zijn er niet en de stand loopt op naar 7-9.

Patrick Casaril won in de vorige ronde met een prachtige combinatie en dat had hij deze middag nog eens dunnetjes over kunnen doen. Na 34. 45-40? Van Wollaert heeft Patrick een klapper op het bord maar helaas Patrick onderkent zijn kans niet en zo laat hij een geweldige buitenkans liggen. In het vervolg is het oook wel beter voor Patrick maar een nieuwe echte winstkans komt er niet meer. Wollaert haalt zo met remise het kampioenschap binnen, het was een dubbeltje op zijn kant 8-10.

Erwin Heunen tenslotte bepaald de eindstand na een prachtige partij op 10-10 door Jakko Sandee te verslaan. Erwin zelf dacht misschien dat er wel een minder moment in de partij zat maar de analyse toont aan dat het een partij uit een stuk is geweest. Een knappe prestatie waardoor Erwin nu al een prachtige 16 uit 10 heeft en de tweede plaats op de topscorer lijst achter Toine Brouwers die vandaag dus ook won.

Zonder de spanning van het moeten scoren heeft het tweede team een heel goede wedstrijd afgeleverd tegen middenmoter Alblasserdam. De overwinning kwam nooit in gevaar en uiteindelijk was het alleen de vraag hoe groot de uitslag uit zou vallen. De uiteindelijke 13-7 was een juiste afspiegeling van de verhoudingen maar Alblasserdam heeft een jonge ploeg met veel groei potentie in de komende jaren.

Zonder Djordy Suijlen en Wil Janssen maar met Marcel de Bie voor het eerst dit seizoen in het team kon na het openingswoord van de voorzitter een ontspannen wedstrijd gespeeld worden want door het verlies in de vorige ronde waren de kansen op een promotieplek helaas verkeken. Misschien worden we nog derde maar de drie 9-11 nederlagen tegen de huidige top drie waren net te veel om mee te blijven doen in de promotie race.

Martin van der Hout was het eerst klaar deze middag, tegen Aat Verhaar wilde het niet spannend worden en gezien de ontwikkelingen op de andere borden was dat ook niet echt nodig met remise was de eerste uitslag er al vrij vroeg 1-1. Een fikse tegenvaller is daarna het verlies van Dieter van Gortel, het hele seizoen in topvorm gaat het vandaag helemaal mis. Al niet lekker in de wedstrijd met concentratie problemen mis ik tot overmaat van ramp ook nog een combinatie die de stand opblaast. Een sterke voorpost is beslissend en Alblasserdam staat voor 1-3.

Slechts een paar minuten later is het weer gelijk. Frans Goossens speelt al weken prima en ook nu heeft hij de hele partij voordeel. Sterk spelend weet hij zijn tegenstander verder in de problemen te brengen en vervolgens beslist hij de partij met een zetje 3-3. Een nieuwe tegenvaller is vervolgens de toch wel onverwachte nederlaag van Valere Hermans terug na een periode van ziekte. Valere had lang geen problemen met de sterke Verkaik en waar het fout is gegaan weten we eigenlijk ook nu nog niet want de notatie van de spelers was werkelijk verschrikkelijk en bleek niet te reconstrueren. Het moet behoorlijk laat ergens fout zijn gegaan want heel lang leek er niets aan de hand, hoe dan ook Valere verloor en voor de tweede keer komt Alblasserdam op voorsprong 3-5.

Ton van Hove heeft tegen de jong Luuk de Kruif een sterke partij. De jongeling speelt wel dapper tegen maar Ton is zeer ervaren en weet toch op voordeel te komen. Eerst mist hij nog een schijfwinst maar even later slaat de aanval toch door en heeft Ton de winstkansen voor het kiezen. Met die luxe weet Ton wel raad 5-5. Niet alleen Frans Goossens maar ook Dre Peeters laat deze middag zien grote stappen te zetten in positioneel spel. Overtuigend wordt de toch sterke Yoshua van der Most onder druk gezet en met een combinatie wordt uiteindelijk de volle winst binnen gehaald. Klasse gedaan door onze penningmeester en voor het eerst staan we dan toch op voorsprong 7-5.

Bert Verton heeft al in de opening groot voordeel gekregen maar zo gemakkelijk als het uitziet is het niet. Er moet zorgvuldig worden doorgespeeld en na afloop blijkt dat er nog een vervelende wisser in de partij heeft gezeten waardoor tegenstander Korteland had kunnen winnen. Die misser wordt echter niet onderkend waardoor Bert zijn verder prachtige partij zorgvuldig weet af te werken, een verdiende overwinning al had het dus mis kunnen gaan maar van 3-5 is het nu wel 9-5 geworden. Martijn van Gortel had tot nu toe een 100% score en die wilde hij graag behouden maar Rien Visser dacht daar anders over. Martijn had onmiskenbaar voordeel en leek ook nu weer tot winst te komen maar Visser was uitermate taai en uiteindelijk weet hij nog redelijk probleemloos de remisehaven binnen te varen waardoor Martijn zijn eerste puntje in moet leveren. Een beetje balen maar wel 10-6.

Marcel de Bie speelde zijn eerste wedstrijd van dit seizoen en natuurlijk is het wedstrijdritme dan wat minder maar aan het spel van Marcel was dat amper te zien. Zoals van hem gewoon is het genieten van de secuur gekozen zetten en ook Marcel had zeker voordeel. Het niveau van de partij was prima (misschien wel de beste partij van het team vandaag) maar dat kan natuurlijk alleen als ook de tegenstander goed speelt. Marcel van der Most deed dat en remise was op het nippertje maar wordt wel binnengehaald 11-7. Tenslotte is het Clemens Crucius die met zijn overwinning de eindstand op het scorebord zet. Op de 39e zet had Clemens al met een combinatie kunnen winnen maar die kans bleef onbenut waardoor het nog een hele tijd duurde om het voordeel in winst om te zetten maar als altijd is Clemens secuur en hij laat het voordeel niet meer glippen waardoor de eindstand 13-7 op het scorebord is gekomen.

We zijn het niet zo gewend van de Geleense spelers maar in de voorlaatste ronde tegen Gooi & Eemland waren het combinaties die over de borden vlogen met als gevolg een prachtige en dik verdiende 14-6 overwinning waardoor zelfs de tweede plaats nog niet helemaal uit beeld is.

Eindelijk hadden we eens een heel ontspannen aanloop naar de wedstrijd, ruim in de selectie kon alle aandacht worden gericht op de wedstrijd tegen het laag geplaatste Gooi & Eemland dat naar Limburg kwam om een belangrijk punt te scoren in de strijd tegen degradatie. Het heeft er echter voor de gasten geen moment in gezeten en dat was de verdienste van een zeer gedreven ploeg die er duidelijk op uit was optimaal te scoren.

De snelle openingstreffer kwam van Pierre Lacroix die zijn tegenstander Wim Bor behoorlijk overspeelde en toen die lichtzinnig een 2 om 2 nam was het plotseling helemaal uit waardoor een prettige 2-0 tussenstand op het scorebord kwam. Het was daarna wel een hele tijd wachten op de volgende uitslag maar onderweg is het al duidelijk dat we op verschillende borden groot voordeel hebben met combinaties en schijfwinsten. Erwin Heunen combineerde in zijn partij liefst twee keer en leek voor de volgende winst te gaan zorgen maar tegenstander Gerhard de Graaf weet met lang volhouden toch nog een ontsnapping te realiseren waardoor Erwin helaas een verdiende winst heeft laten glippen 3-1.

Wiel Maertzdorf overloopt deze middag zijn tegenstander positioneel en redelijk gemakkelijk weet hij naar een doorbraak toe te werken die de volle winst oplevert 5-1. Paul Nitsch heeft even een mindere fase en in zijn partij tegen Jelmer Martens kan hij deze middag geen doorslaand voordeel behalen, een beetje balen dus voor Paul maar het team kan het hebben vandaag 6-2.

De prestatie van de dag is zeker de overwinning van Patrick Casaril tegen de sterkste gastenspeler Eric van Dusseldorp. Met een fraaie combinatie weet hij zijn tegenstander te verrassen. De combinatie was niet winnend maar als Dusseldorp onzorgvuldig verder gaat zijn de kansen toch aan Patrick, later zit er nog wel remise in voor Dusseldorp maar de topspeler van G&E heeft niet zijn beste dag en Patrick behaalt een verdiende overwinning 8-2. Raphael Martens had tot nu toe een lastig seizoen waarin het vooral in de afwerking een aantal keren fout is gegaan maar vandaag was daar het zoet van de overwinning, de eerste in het eerste team van Cema. Een positioneel sterke partij en dit keer een keurige afwerking zorgen voor een zeer comfortabele tussenstand van 10-2.

Adiatu Ibrahim speelde de misschien wel mooiste partij van de dag. In het middenspel Mist Adiatu een prachtige combinatie maar in het vervolg weet hij met sterk spel zijn tegenstander toch zwaar in de problemen te brengen, de beste verdediging wordt niet gevonden en in het afspel laat Adiatu zien heel goed af te kunnen werken 12-2, de winst is binnen. Genna Shapiro kan dan met een gerust hart remise geven na een partij waarin hij wel altijd op zoek was naar kansen maar ze nooit echt heeft gekregen. Eric Maaijenburg speelde prima tegen en kwam probleemloos tit remise 13-3.

Helaas kon Tom Swelsen dit keer niet meedoen in de feestvreugde. Peter Frans Koops had zijn tijd beter verdeeld dan Tom en in de tijdnood heeft Tom de beste zetten niet meer kunnen vinden waardoor hij alsmaar slechter kwam te staan en uiteindelijk pijnlijk onderuit ging, Jammer voor onze benjamin dat het nu een keertje mis is gegaan 13-5. Andre Maertzdorf heeft inmiddels al een hele tijd een schijf voor tegen de sterke Walter Thoen. En speelt vermoedelijk wel een gewonnen wedstrijd. Thoen blijft echter knokken en hij wordt beloond voor zijn volhouden. Ergens moet Andre toch wel de winst gemist hebben maar ook in de analyse ruimte was lang zoeken naar winst niet gelukt. Geen schande dus dat het niet lukte en daardoor komt de eindstand van 14-6 op het scorebord.

Voor G&E zal het lastig worden hoofdklasser te blijven. Cema/DVZ heeft nog een kleine kans op de nacompetitie maar dan moet het inhaalduel tegen aanstaande kampioen Tilburg gewonnen worden en de laatste ronde en moet Rijnsburg zijn laatste wedstrijd niet winnen. Dit alles is misschien wel wat veel gevraagd maar in elk geval kunnen we terugkijken op nu al een prachtig seizoen.
Na de achtste plaats in het vorige seizoen met een nagenoeg zelfde team mogen we gerust vaststellen dat we het dit jaar geweldig hebben gedaan.